Uchroń się przed czadem!

Każdego roku tlenek węgla, popularnie zwany czadem, zbiera śmiertelne żniwo, wiele osób ulega też groźnemu dla zdrowia podtruciu. Zatrucie tlenkiem węgla jest niezmiennie najczęściej spotykanym zatruciem gazowym. W okresie jesienno-zimowym, w domach, w których urządzenia grzewcze oraz przewody kominowe i wentylacyjne są wadliwe lub źle użytkowane, wzrasta ryzyko śmiertelnego zatrucia czadem. Pamiętajmy o niebezpieczeństwie, jakie niesie ze sobą tlenek węgla i właściwie zabezpieczmy nasze domy - przestrzega Policja.

Ryzyko zatrucia tlenkiem węgla można zminimalizować, instalując w domu lub mieszkaniu czujnik tlenku węgla. Podstawową funkcją takiej czujki jest wykrywanie czadu i generowanie sygnałów alarmowych w sytuacji wykrycia jego nadmiernego stężenia w powietrzu. Podnosi ona poziom bezpieczeństwa w pomieszczeniach, zmniejsza ryzyko zaczadzenia oraz pozwala szybko zareagować w sytuacji zagrożenia życia. 

Na skutek działania czadu w pierwszej kolejności ulegają uszkodzeniu narządy najbardziej wrażliwe na niedotlenienie, czyli układ krążenia i ośrodkowy układ nerwowy.

* Co to jest tlenek węgla?

Tlenek węgla zwany czadem jest bezbarwnym i bezwonnym, silnie trującym gazem. Dostaje się do organizmu przez układ oddechowy, a następnie jest wchłaniany do krwiobiegu. Uniemożliwia prawidłowe rozprowadzanie tlenu we krwi i może powodować uszkodzenia mózgu oraz innych narządów.

Jeśli używasz węgla i drewna, dokonuj okresowych przeglądów nie rzadziej niż raz na trzy miesiące. Gdy używasz gazu ziemnego czy oleju opałowego – nie rzadziej niż raz na pół roku. Zarządca budynku lub właściciel ma obowiązek m.in. przeglądu instalacji wentylacyjnej nie rzadziej niż raz w roku.

*Jakie są objawy zatrucia tlenkiem węgla?

To: ból głowy, ogólne zmęczenie, duszności, trudności z oddychaniem, oddech przyspieszony, nieregularny, senność, nudności.

Osłabienie i znużenie, które czuje zaczadzony, a także zaburzenie orientacji i zdolności oceny zagrożenia powodują, że jest całkowicie bierny (nie ucieka z miejsca nagromadzenia trucizny), traci przytomność i – jeśli nikt nie przyjdzie mu z pomocą – umiera.

*Jak ratować zaczadzonego?

Należy zapewnić mu dopływ świeżego powietrza: natychmiast otwórz okna i drzwi, by z pomieszczenia usunąć truciznę, jak najszybciej wynieś go na świeże powietrze, rozluźnij mu ubranie – rozepnij pasek, guziki ale nie rozbieraj go, gdyż nie można doprowadzić do przemarznięcia.

Jeśli po wyniesieniu na świeże powietrze zaczadzony nie oddycha, niezwłocznie przystąp do wykonania sztucznego oddychania i masażu serca.

Wezwij służby ratownicze: pogotowie ratunkowe, straż pożarną!!!

*Co zrobić, aby być bezpiecznym?

Zapewnij prawidłową wentylację pomieszczeń, stosuj mikrowentylację okien i drzwi, nigdy nie zasłaniaj kratek wentylacyjnych, z pomocą fachowców dokonuj okresowych przeglądów komina, urządzeń grzewczych i instalacji wentylacyjnej, nie spalaj niczego w zamkniętych pomieszczeniach, jeśli nie są wentylowane, zainstaluj czujki tlenu węgla w tej części domu, w której sypia twoja rodzina – to bardzo skuteczne urządzenia, które uratowały już niejedno życie.