Z ostatniej chwili

Upamiętniono nauczycieli zamordowanych podczas wojny

2019-09-18 12:55:09 informacje
img

Uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej nauczycieli szkoły w Ostrowach, którzy zostali zamordowani w czasie II wojny światowej, w niedzielę 15 września, odbyła się w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Ostrowach nad Okszą. Tablica została odsłonięta w hołdzie porucznikowi Stanisławowi Sukiennikowi, porucznikowi Piotrowi Wróblowi i Janowi Desce.

W patriotycznej i wzruszającej uroczystości udział wzięli: Janusz Deska z rodziną, Wiesława Sadowska z rodziną, Barbara i Marek Stępa z rodziną, Maria Paliwoda z rodziną, Piotr Sukiennik z rodziną, Piotr Stężała z rodziną, Tadeusz Stężała z rodziną oraz senator Ryszard Majer, wójt gminy Miedźno Piotr Derejczyk, sekretarz gminy Miedźno Agnieszka Związek, skarbnik gminy Miedźno Andrzej Kluczny, wizytator Delegatury Kuratorium Oświaty w Częstochowie Urszula Michalak, dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Miedźnie Justyna Pośpiech, dyrektor Zespołu Szkolo-Przedszkolnego w Mokrej Justyna Siwczyńska , dyrektor Szkoły Podstawowej w Starym Kocinie Maria Hebrajska, radni gminy Miedźno, Sołtys Wsi Ostrowy nad Okszą Barbara Piątek, kronikarz i działacz społeczny wsi Ostrowy, Zenon Łakomski, społeczność szkolna Ostrów nad Okszą. Uroczystą mszę św. odprawił ksiądz Piotr Walterowicz, proboszcz miejscowej parafii.

Podczas uroczystości przypomniano sylwetki zamordowanych nauczycieli ze szkoły w Ostrowach.

* Jan Deska - urodził się. 20.05.1906 w Borowej jako syn Andrzeja i Katarzyny Deska. Kształcił się w Męskim Seminarium Nauczycielskim im. Tadeusza Kościuszki w Częstochowie przy ul. Jasnogórskiej, którego absolwentem został w 1930 r. Do wybuchu wojny uczył śpiewu i muzyki w szkole w Ostrowach. Aresztowany został 27 maja 1942 r. w domu w Ostrowach wraz z małżonką Władysławą (z domu Major) i teściem Nikodemem Majorem, właścicielem młyna oraz młynarzem Pietrzakiem. Zostali oni zadenuncjowani jako udzielający schronienia kurierom przenoszącym tajną prasę przez pobliską granicę. Wtedy po raz ostatni trzymał na rękach swojego syna Janusza obecnego na uroczystości. Aresztowani zostali wywiezieni do aresztu w Lublińcu, a stamtąd transportem zbiorowym do Auschwitz 30.czerwca 1942 r. Oznaczono go numerem obozowym 43828. Ostatni list napisał 17.11.1942 r. W dniu 19.11.1942 r. odnotowano jego zgon w obozie. Numer zmarłego więźnia odnotowano w książce kostnicy oraz w książce bloku szpitalnego nr 28. Miał 36.lat.

* Stanisław Sukiennik - urodził się 8 maja 1896 roku we Wręczycy, był synem Teodora i Józefy. Sierżant sztabowy wojsk polskich, uczestnik walk o niepodległość 1918. Wyróżniony wieloma odznaczeniami. Absolwent I Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Częstochowie. W 1921 r. w kościele gimnazjalnym wziął ślub z Marianną z d. Maślanka Ślubu udzielił im ks. prefekt Michał Ciesielski (zasłużony bojownik o polskość), a świadkiem na ślubie był znany częstochowski kompozytor, dyrygent i organista Edward Mąkosza, co może świadczyć o dużej estymie, którą cieszył się Stanisław Sukiennik w gimnazjum. W 1922 r. rozpoczął pracę w szkole w Ostrowach, gdzie do 1926 r. pełnił funkcję kierownika. 3 maja 1924 r. z jego inspiracji na skrzyżowaniu dróg Częstochowa – Kłobuck odsłonięto pomnik Tadeusza Kościuszki, jednocześnie patrona szkoły. 28 sierpnia 1941 r. został aresztowany i do 19 marca 1942 r.przebywał w niemieckim Zakładzie Karnym w Częstochowie (nr akt 1262 z adnotacją „polityczny”), Następnie został przetransportowany do obozu koncentracyjnego Gros-Rossen. Według dokumentacji obozowej zmarł 27 lipca 1942 r.

* Piotr Wróbel - syn Jana i Józefy, urodzony 30 maja 1902 r. w Długim Kącie, parafia Truskolasy, gmina Węglowice. Ukończył Męskie Seminarium Nauczycielskie im. Tadeusza Kościuszki w Częstochowie w roku szkolnym 1922/1923. Był kierownikiem Szkoły Podstawowej w Waleńczowie.
W 1937 r. wraz z żoną Bronisławą, również nauczycielem, oraz córkami Marią, Wandą i obecną na uroczystości Wiesławą został przeniesiony do Ostrów, gdzie objął posadę kierownika szkoły. Uczył młodzież historii, wychowania fizycznego oraz prac ręcznych. 1 sierpniu 1939 r. dostał powołanie do Piotrkowa Trybunalskiego do 27 pułku piechoty. Walczył w bitwie pod Kockiem. Prawdopodobnie został ranny i wtedy ostatni raz koledzy słyszeli jego wołanie. Dalsze jego losy były nieznane. Rodzina poszukiwała informacji o losach męża i ojca. Po ukazaniu się „Listy katyńskiej” odnaleziono nazwisko Piotra Wróbla jako byłego więźnia Kozielska. Wiadomości te zostały potwierdzone przez Radio Londyn, które przekazywało listę pomordowanych w Katyniu. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 w Londynie 15 sierpnia 1985 r. nadanym przez Szefa Biura Ministra Spraw Wojskowych płk. dypl. Władysława Łypińskiego. 20 maja 1993 r. został odznaczony również przez Prezydenta RP Lecha Wałęsę pośmiertnie Medalem „Za udział w Wojnie Obronnej 1939”.

Page generated in 0.0167 seconds.